Tambay

May mga panahon na masarap tumambay lalo na pag kasama mo ang iyong mga kaibigan. Lumalalim ang samahan at lalong napagtitibay ang pagkakaibigan.



Ang pagkakaroon ng mga kaibigan ay parte na ng ating buhay at ng ating pagkatao. Gusto natin na meron din tayong mga kaibigan na makakasama from time to time. May mga kaibigan tayong para lang sa kasiyahan at meron din tayong mga kaibigan na halos magkasanggang dikit na ang turingan.



Pero ang mga pagkakataong nagpapatatag ng ating samahan at pagkakaibigan ay nagsisimula sa mga mumunting bagay na katulad nito. Sa unang tingin, ito ay simpleng tambay lang. Pero kung mapapadalas ito na gawin ng magkakaibigan, hahantong na ito sa mas malalim na samahan.



At darating ang panahon na lalo mo itong bibigyan ng importansya dahil ang samahang nabuo ay pinagbigkis na ng panahon at sinubok na ng mga bagyo ng ating buhay. Isang samahan na nagsimula sa isang simpleng pagkakilala, sa mga pagkakataong patambay tambay lang, hanggang sa ito ay magkakaroon na ng malalim na kahulugan.



Kaya't ang mga alaalang katulad nito ay hindi dapat kalimutan dahil ito ay magiging isang matibay na pundasyon ng pagkakaibigang lalalim pa pagdating ng panahon. Ang mga ganitong simpleng pagtambay lang ay magiging isang daan para sa magiging higit pang matibay na ugnayan. At unti-unti ay magkakaroon tayo ng pagpapahalaga at pagkalinga sa isa't isa. Ang lahat ng ito ay pwedeng magkakaroon ng katuparan dahil sa isang simpleng pagtambay lamang.

Game na Game

Sa lakaran, masarap yong meron kang makakasama na game na game, walang kyeme, walang arte. Sya yong tipo na pwedeng magsabing "bring it on."At definitely, tyak patok ang trip nyo. Maswerte ako kasi nakilala ko si Gerard Cawagdan. Nakasama ko sya last week end ng sumama ako sa group nila na gumala sa Zambales. At di ko rin akalain na ganon pala sya ka game.



Sa aming paglalakad sa baybayin ng isla ng Capones sa Zambales, sadyang attracted ako sa bawat hampas ng alon sa mga naglalakihang mga bato sa dalampasigan. Most of the time, mahilig talaga akong mag trip. Pero hindi naman ako ung tipong mag trip ng kahit na ano, nasa tama lang at hindi nakaka-agrabyado ng kapwa. Anyway, ni request ko sa kanya na umupo sa isang malaking bato kung saan humahampas ang alon at since okay lang din sa kanya ang mabasa, sobrang tuwa ko ng pinagbigyan nya ako.



Haha. Sobrang okay sa olright ang experience. Ng makita ko ang nangyari, gusto ko rin sanang subukin kaso lang me hawak akong camera. Sadyang masarap ang experience na humahampas ang alon sa iyo lalo na't tanghaling tapat at mainit. Masasabing mong the best cooling experience ever ang mga ganitong pagkakataon.



At since basa na rin sya at nag-eenjoy, hinanapan ko ulit sya ng isang pwesto. Talagang tyagaan ang pag-antay sa alon lalo na't di pa ganon kalakas ang hangin. Kailangan mo talagang mag-antay para sa inaasam asam na magandang effects ng paghampas ng alon.



Grabe! Sa sobrang ganda ng lugar at effects ng alon, kung ako lang ang masusunod, pwede akong maghapong magkukuha ng picture dito. Iba ang hatid na ligaya ng ganitong klaseng experience at bibihira lang din ako maka-encounter ng ganitong setting. Eto yong tipo ng experience na ma-aadik ka kasi alam mong hindi ito mauulit ng ganon-ganon lang. At malamang sa hindi, sasadyain mo ulit ang place na ito para ma-experience ang hype na dulot ng lugar na ito.



Kita mo nga naman at enjoy ang model ko sa kaka-emote. Nag portray pa pati sya ng pagiging isang survivor sa isla. At talagang mapapa-wow ka ganitong kakaiba at nakaka-elibs na eksena. Sana next time, ako naman. Sino ang gustong sumama? :))

Ordinaryo

Minsan, meron tayong mga nakikita o na-eencounter na ordinaryo sa ating paningin. Sa ating pang-araw araw na pamumuhay, nakikita natin sila o minsan ay nakakahalubilo pero taken for granted sila kasi di natin nakakikitaan ng importansya. Malay mo, ganon rin pala tayo sa kanila. :)



Pero kung magkakaroon lang sana tayo ng pagkakataon na makilala silang maige (o talagang sasadyain natin), doon natin mapapatunayan na espesyal pala sila. Sabi nga, bawat isa daw sa atin ay merong espesyal na katangian at isang challenge para sa atin na hanapin ito. At kung mahanap natin ito, magiging iba na ang ating pagtingin at pananaw.



Kaya nga't nakakatuwang isipin na merong mga nilalang na marunong mag-appreciate kahit na sabihin mo pang magkaiba sila ng mundo. Sa kanilang mumunting paraan, doon nila naipapakita at naipapadama na meron din silang mga katangian na namumukod tangi. At talagang sobrang mapalad ang mga nilalang na ito na makita at ma-appreciate ito.



Siguro nga tama ang kasabihang wag tayong mag expect ng sobra kasi baka madismaya lang tayo ng todo. Kung ano man ang meron sa atin, iyon ang ipakita natin. At meron naman tayong oportunidad at kapasidad na ito ay pagyamanin. At kung ano man ang meron sa ating mga kakilala, siguro tama na rin na matuto tayong mag-appreciate kahit na meron din silang mga kakulangan katulad natin.



At kung dumating ang panahon na matuto tayong magpahalaga ng ating kapwa at ng mga nasa paligid natin, iyon din siguro ang panahon na magiging extra-ordinary na ang tingin natin sa mundo. Sana nga, para ang lahat ng nakapaligid sa atin ay mabigyan natin ng tama at kaukulang atensyon.



At kahit na dumating man ang panahon na magkakahiwalay man ang ating mga landas, wala tayong mararamdamang pagsisisi. Tama lang na maging malungkot tayo pero wala tayong panghihinayangan kasi naibigay natin ang tamang importansya noong tayo ay merong pagkakataon.